เมื่อประมาณ 300 ปีมาแล้ว มีราษฎรชาวบ้านกลุ่มหนึ่งได้เข้ามาจับจองที่ทำการเกษตร เผาถางป่าเพื่อ ทำนา – ทำไร่ และดำรงชีวิตอยู่ ตามปกติ และอยู่มาวันหนึ่ง ชาวนา ได้นำโคกระบือ ไปเลี้ยงที่ทุ่งนาตามปกติ ฝูงวัวควายได้เดินไปในลำคลอง เพื่อกินน้ำเจ้าของโคกระบือได้เดินตามลงไปเห็นน้ำที่ริมฝั่งนั้นเดือดอยู่จึงได้เอามือไปสัมผัสรู้สึกร้อนมาก ในวันต่อมาชาวนาได้เอาผักบุ้งไปใส่รู้สึกว่าผักบุ้งยุบและสุกวันต่อมาชาวบ้านได้นำไข่ไปใส่น้ำที่เดือดนั้นอีก ปรากฏว่าไข่นั้นสุกรับประทานได้ชาวบ้านได้ป่าวร้องไปทั่วหมู่บ้าน จึงได้พร้อมใจกันจัดตั้งหมู่บ้านขึ้นชื่อว่า ( หมู่บ้านน้ำร้อน)และยังมีสัญลักษณ์ อีกอย่างหนึ่ง คือ หลุมฆ้องทองคำ เนื่องจากสมัยนั้นหัวหน้าหมู่บ้านได้ฝันว่าหลุมฆ้องทองคำอยู่ใกล้บ่อน้ำร้อนที่กำลังเดือดห่างจากคลองประมาณ 8 เมตร ชาวบ้านกลุ่มหนึ่งประมาณ 9-10 คน ขุดลงไปประมาณ 4 เมตร ปรากฏว่าเจอฆ้องทองคำ บรรดาชาวบ้านต่างคนต่างจะนำเอาไปทำสร้อยคอ และสร้อยแขนให้ภรรยา บางคนจะยกเข้าไปไว้ที่วัด ตกลงกันไม่ได้ ผลสุดท้ายฆ้องทองคำนั้นสำแดงฤทธิ์หมุนจากพื้นดินลงสู่พื้นคลองน้ำร้อนทันทีและบันดาลให้เกิดน้ำท่วมขึ้นทันทีด้วยอิทธิฤทธิ์อันศักดิ์สิทธิทำให้ผู้ที่ร่วมกันขุดนั้น ลอยบกได้โดยไม่มีน้ำแม้แต่นิดเดียว จึงได้ชื่อว่า “ บ่อน้ำร้อน ฆ้องทองคำ ” ตำบลน้ำร้อนสมัยนั้นมี 4 หมู่ คือ 1-4 ซึ่งขึ้นอยู่กับ ตำบลนาป่า และต่อมาก็เปลี่ยนมาเป็น ตำบลตะเบาะ และต่อมาก็เปลี่ยนจาก ตำบลตะเบาะ เป็นตำบลน้ำร้อน ประมาณปี 2515 จนถึงปัจจุบันนี้ตำบลน้ำร้อนก็ได้แบ่งการปกครองออกเป็น 11 หมู่บ้าน

ประวัติความเป็นมาของศาลท่านขุนวรเนตรและศาลเจ้าปู่น้ำร้อน(ประเพณีพื้นถิ่นบ้านโมคลา)
     เดิมคือร่างทรงท่านหนึ่งชื่อ นางกองสิน จักคำเต็ม อยู่หมู่ที่ 6 ตำบลน้ำร้อน อำเภอเมืองเพชรบูรณ์ จังหวัดเพชรบูรณ์ (ปัจจุบันเป็นร่างทรงของเจ้าพ่อท่านขุนวรเนตรด้วย) หลายปีมาแล้วร่างทรงท่านนี้ฝันว่า มีบุรุษท่านหนึ่งแต่งกายคล้ายทหารโบราณ เดินทางมาจากทางทิศใต้ ท่านชื่อท่านขุนวรเนตรบอกว่าเป็นทหารองครักษ์มาจากในวังหลวง ท่านปลดเกษียณแล้วและได้ออกเดินทางท่องเที่ยวมา เพื่อตามหาคนรักแต่ชาติปางก่อนซึ่งแน่ใจว่าอยู่บริเวณนี้(ไม่ปรากฏ พ.ศ.)
     เมื่อมาถึงบ่อน้ำร้อนได้มาพบเจ้าปู่น้ำร้อนซึ่งดูแลรักษาลูกหลานอยู่ ณ บริเวณนี้ เกิดความเคารพรักศรัทรานับถือเจ้าปู่น้ำร้อนขึ้น จึงได้ขอพำนักอยู่ด้วยจะได้ช่วยเจ้าปู่ย้ำร้อนดูแลลูกหลาน ซึ่งเจ้าปู่น้ำร้อนก็อนุญาตให้ท่านขุนวรเนตรอยู่ได้เมื่อท่านชอบบ่อน้ำร้อนและบ้านน้ำร้อน บริวารเจ้าปู่น้ำร้อนก็ยินยอมให้อยู่ได้
     เจ้าพ่อขุนวรเนตร ท่านมีบริวารคู่ใจติดตามท่านมา 2 คน คือ ท่านขุนไกร เป็นบริวารมือขวา และท่านขุนวรรักษ์ เป็นบริวารมือซ้าย อุปนิสัยของท่านชอบทหารเพื่อท่านเป็นทหาร ชอบราชการ ชอบกีฬา (ร่างทรงของท่านจะแต่งกายคล้ายชุดทหารหรือข้าราชการเสมอ)
    ความสำคัญที่มีข่าวให้ได้ยินอยู่หลายครั้ง เมื่อมีผู้นำมาบนบานสานกล่าวให้ลูกหลานเกี่ยวกับจะไปทำงานราชการต่างๆ หรือเกี่ยวกับกิจการบางอย่างนั้น มักจะได้กำลังใจและได้ผลสำเร็จในสิ่งอธิฐานอยู่บ่อยครั้ง หรือลูกหลานออกไปแข่งกีฬานอกตำบล เมื่อมาบนบานเจ้าพ่อแล้วมักจะเป็นผลสำเร็จเป็นส่วนมาก คนที่ผ่านไปมาหรือคนต่างถิ่นแวะเวียนกราบไหว้เจ้าพ่อมักจะโชคดีเสมอ
     ศาลเจ้าปู่น้ำร้อนจะอยู่หลังรูปปั้น รูปปั้นคือพ่อขุนวรเนตรลักษณะยืน เชื่อว่าเป็นการรอรับผู้มากราบไหว้ขอพร ช่วยเจ้าปู่และเจ้าพ่อต่างๆดูแลด้วย บริวารของเจ้าปู่น้ำร้อนได้แก่ เจ้าพ่อมหาดไท เจ้าพ่อก้อนทอง เจ้าพ่อฟ้าฤกษ์ เจ้าแม่พวงทอง และจ่าเลี้ยงควาย เป็นต้น
     แต่เดิมไม่มีศาลเจ้า ชาวบ้านทำการบวงสรวงประจำปีให้ร่างทรงทำพิธีกรรมใต้ร่มไม่มะค่า เพื่อทำนายฟ้าฝนและโชคชะตาต่างๆ เมื่อประมาณปี พ.ศ.2515 ชาวตำบลน้ำร้อนช่วยกันปลูกศาลไม้ จนเมื่อวันที่ 5 มิถุนายน 2540 บริษัทซัยโจเดนกิอินเตอร์เนชั่นแนล มาสร้างอุโบสถวัดจอมศรี เกิดความศรัทธามองเห็นศาลไม้เก่าๆ ผุพังมากแล้ว ได้สอบถามคนเฒ่าคนแก่ในหมู่บ้านว่ามีการทำการบวงสรวงทุกปีหรือ? เมื่อได้รับคำตอบว่าทุกๆ วันพฤหัสบดีแรกของเดือน 6 ของทุกปีจะมีการบวงสรวงชาวบ้านถือเป็นวันปีใหม่ด้วย บริษัทซัยโจเดนกิอินเตอร์เนชั่นแนลจึงได้ขออนุญาตเพื่อดำเนินการก่อสร้างศาลใหม่ให้ดูแข็งแรงทนทานและสวยงาม

     องค์การบริหารส่วนตำบลน้ำร้อนและผู้ศรัทราตั้งงบประมาณจัดทำรูปปั้นตามจินตนาการบอกเล่าในความฝันของชาวบ้านขึ้น ประดิษฐานอยู่ที่สาลในปัจจุบัน เดิมชื่อศาลเจ้าปู่น้ำร้อน เมื่อเสร็จแล้วในงานบวงสรวงประจำปี ประมาณช่วงปี พ.ศ. 2543 ทุกๆฝ่ายลงความเห็นให้ใช้ชื่อใหม่ว่า ศาลท่านขุนวรเนตร ตามรูปปั้นตั้งแต่นั้นเรื่อยมา สถานที่ตั้งปัจจุบันอยู่หน้าจัดจอมศรี หมู่ที่ 6 บ้านโมคลา ตำบลน้ำร้อน อำเภอเมืองเพชรบูรณ์ จังหวัดเพชรบูรณ์

เครื่องบวงสรวง
เจ้าพ่อขุนวรเนตร ได้แก่
1. บายศรี ขันโตก 1 ชุด (ซ้าย-ขวา)
2. เหล้า 1 ขวด
3. บุหรี่ 1 ซอง
4. เงิน 44 บาท
5. ดอกกุหลาบสีแดง 9 ดอก
6. มาลัย 9 พวง
7. ข้าวคลุกกะปิ
8. หมู เป็ด ไก่ ตามความเหมาะสม

เจ้าปู่น้ำร้อน และบริวาร ได้แก่
1. ขัน 5 ขัน 8 (แต่งชุดขาว)
2. เหล้าขาว 1 ขวด
3. บุหรี่ 1 ซอง
4. แป้งหอม 1 ขวด
5. เงิน 24 บาท
6. ไก่ หมู ตามสมควร

ที่ตั้งและอาณาเขต

องค์การบริหารส่วนตำบลน้ำร้อน ตั้งอยู่ เลขที่ 39/1 หมู่ 9 ตำบลน้ำร้อน อำเภอเมืองเพชรบูรณ์ จังหวัดเพชรบูรณ์ ตั้งอยู่ทางทิศใต้ของอำเภอเมืองเพชรบูรณ์ ระยะทางจากที่ว่าการอำเภอเมืองเพชรบูรณ์ ประมาณ 15 กิโลเมตร พื้นที่ประมาณ 46,767 ไร่ หรือ 74.83 ตารางกิโลเมตร ลักษณะภูมิประเทศ เป็นที่ราบลุ่มเชิงเขา พื้นดินเป็นดินร่วน แหล่งน้ำที่มีอยู่ตามธรรมชาติ สามารถกักเก็บน้ำไว้ใช้ได้ตลอดทั้งปี พื้นที่ส่วนใหญ่จึงใช้น้ำจากแหล่งกักเก็บน้ำตามธรรมชาติในการทำการเกษตร และมีจำนวนหมู่บ้านในเขตพื้นที่รับผิดชอบจำนวนทั้งสิ้น 11 หมู่บ้าน

ทิศเหนือ	ติดต่อกับ	ตำบลนาป่า
ทิศใต้	ติดต่อกับ	ตำบลนายม
ทิศตะวันออก	ติดต่อกับ	ตำบลตะเบาะ จังหวัดเพชรบูรณ์
ทิศตะวันตก	ติดต่อกับ	ตำบลชอนไพร และตำบลบ้านโตก

เนื้อที่

องค์การบริหารส่วนตำบลน้ำร้อน มีพื้นที่ประมาณ 24,701 ไร่ หรือ 39.52 ตารางกิโลเมตร สภาพพื้นที่ทั่วไปขององค์การบริหารส่วนตำบลน้ำร้อนเป็นที่ราบลุ่มเชิงเขา โดยที่ราบลุ่มจะเป็นพื้นที่สำหรับการอยู่อาศัยของประชากรและพื้นที่ทำการเกษตร มีที่ดอนสำหรับอาศัยเป็นเพียงบางส่วน ประชากรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม

ประชากร

		จำนวนประชากร (คน)
หมู่ที่	ชื่อหมู่บ้าน	ชาย	หญิง	รวม	จำนวนครัวเรือน
1	บุฉนวน	246	282	520	171
2	น้ำร้อนเหนือ	379	413	787	340
3	น้ำร้อนใต้	404	402	827	289
4	ทุ่งหินปูน	460	453	923	312
5	หนองตาวงศ์	322	344	663	222
6	โมคลา	331	383	725	254
7	บ่อน้ำร้อน	310	349	675	227
8	ซำเรียง	220	204	425	144
9	น้ำร้อนศรีทอง	237	237	478	131
10	บุสง่า	335	348	681	169
11	ซำบอน	240	247	483	150
	รวม	3,484	3,665	7,149	2,409

ข้อมูล เดือน กรกฎาคม ปี 2558